AGNOSCO VETERIS VESTIGIA FLAMEA: LATINA LINGUA ET CULTURA IN MEA VITA

12 de xuño de 2013

EXPOSICIÓNS III (Metamorfoses, de Ovidio)

Poucas historias espertan emocións tan intentas como as dos mitos clásicos. Coa súa extraordinaria beleza e a súa admirable lucidez, as lendas grecolatinas póñennos en contacto con verdades eternas e expresan á perfección as nosas esperanzas, debilidades e ambicións.
Todas esas lendas, e moitas outras, foron narradas por Ovidio nas Metamorfoses, un libro que marabillou aos romanos da antigüidade e que deixou unha fonda pegada na cultura de Occidente.
Coas súas ironías e as súas traxedias, as súas ninfas esquivas e os seus reis atroces, os seus tolos amores e os seus abraios sen fin, as Metamorfoses aparécensenos como un retablo da vida humana que reflicte moi ben os que somos: xoguetes do destino enfrontados a un mundo cambiante, fráxiles criaturas escravizadas pola paixón, seres que buscan a felicidade nun camiño cheo de sombras.

Estes son os relatos que os alumnos de Latín de 1º de Bacharelato escolleron na terceira avaliación e aquí volos presentan...

ORFEO EN LOS INFIERNOS
(por Andrea Camba Mirás)




ADONIS Y VENUS
(por María Corral Santiveri)




EL HILO DE ARIADNA Y LAS ALAS DE ÍCARO
(por Alejandro Loureiro González)




AS DÚAS LOUCURAS DO REI MIDAS
(por Laura Martínez Carrodeguas)